Avraam sabah erken kalktı ve eşeğini eyerledi. Yanına iki genç adamını ve oğlu Yitshak’ı aldı. Korbana uygun olarak odunları yardı ve kalkıp Tanrı’nın kendisine söylemiş olduğu yere doğru yola çıktı.
Avraam şafakta kalktı ve Sara’yı rahatsız etmemek için Yitshak’ı sessizce uyandırdı. Onları ayrılırken görürse fikrini değiştirebileceğinden ve gitmelerine izin vermeyebileceğinden korkuyordu.⁴⁶
Avraam’ın birçok hizmetkârı olmasına rağmen, Tanrı’nın emirlerini yerine getirmek ona öylesine büyük bir sevinç veriyordu ki, her şeyi kendi yapmak istedi. Hayvanın eyerlenmesini, odunların yarılmasını, ateşin ve kesme bıçağının hazırlanmasını bizzat kendisi yaptı. Gideceği yerin insansız bir dağ olduğunu ve orada gerekli malzemeleri bulamayacağını biliyordu.
Her ne kadar dağlarda odun bulmak mümkün olsa da, her odun kurban için kullanılamaz. Odun, sunakta kullanılmadan önce dikkatle incelenmeli, içinde böcek veya kurt bulunmadığından emin olunmalıdır; bu durum, bugün sebzeleri küçük böcekler açısından kontrol etme zorunluluğumuzla aynıdır. Odunun içinde en küçük bir böcek izi bile bulunursa, o odun sunak için geçersiz olur.⁴⁸
[Bu nedenle Tora, Avraam’ın “yakmalık sunu için odunları yardığını” söyler. Bu, özel olarak incelenmiş ve sunağa uygun olduğu tespit edilmiş odunlardı.] Avraam, Yitshak’ı kurban ederken sunuya ilişkin bütün yasaları yerine getirmek istiyordu.⁴⁹
Avraam ayrıca iki genç adamı da yanına aldı. Geleneğe göre bunlar Eliezer ve Yişmael’di. Dördü birlikte Tanrı’nın sözünü ettiği yere doğru yola çıktılar.⁵⁰