Hizmetkâr, efendisi Avraam’ın uyluğunun altına elini koydu ve bu meseleyle ilgili ona yemin etti.
Aslında iki yemin vardı. İlki, Eliezer’in Avraam’ın ailesinden bir eş bulmak için elinden gelen tüm çabayı göstermesiydi. İkincisi ise başlangıçta bir Kenaanlı almaması gerektiğiydi.⁵⁶
Avraam Eliezer’e talimat verirken, “Benim memleketime, doğduğum yere gideceksin ve oğlum için, Yitshak için bir eş alacaksın” (24:4) demişti. Her ne kadar Yitshak’tan söz ediyorlarsa da Avraam onun adını anmayı gerekli gördü. Çünkü Avraam, Eliezer’i Rivka’yı Yitshak’la evlendirmek üzere vekil tayin ediyordu ve bu yüzden adını anması gerekiyordu.
[Normalde bir düğün töreninde damat, gelinle evlenmek için ona değerli bir şey verir ve “Bak, sen benimle evlenmiş oluyorsun” der.] Eğer Avraam, Eliezer’e özel talimat vermemiş olsaydı, Eliezer bu sözleri aynen söyleyebilir ve Yitshak adına konuştuğunu sanabilirdi. [Böylece fiilen Rivka Eliezer’in eşi olmuş olurdu.] Bunun yerine Eliezer, “Bak, sen Avraam oğlu Yitshak ile evlenmiş oluyorsun” demeliydi.
İşte bu yüzden Avraam, “Sana yemin ettireceğim… oğluma bir eş alman için…” (24:3) dediğinde Yitshak’ın adını anmamıştı. Oğlun adı, ancak Avraam “Oğlum için, Yitshak için bir eş alacaksın” dediğinde geçti. [Buradaki “almak” sözcüğü (lakach), nişanlanma veya evlenme anlamına da gelir.] Avraam, “Sen nişanlama eylemini gerçekleştirdiğin anda, onun Yitshak ile evlendiğini açıkça belirtmeli ve adını anmalısın” diyordu.⁵⁷