Yaratılış 5:32

BÖLÜM 22

 

Noah 500 yaşındaydı ve Noah, Şem’e, Ham’a ve Yefet’e baba oldu.

 

Onuncu nesil Noah’tı, yaratılıştan sonra 1056 yılında (M.Ö. 2705) doğdu. Adam’ın yaratılışından Noah’ın doğumuna dek geçen 1056 yıl, basit bir hesaplama ile bulunabilir:1

 

Şet, Adam 130 yaşındayken doğdu.

Enoş, Şet 105 yaşındayken doğdu.

Kenan, Şet 90 yaşındayken doğdu.

Maalalel, Kenan 70 yaşındayken doğdu.

Yered, Maalalel 65 yaşındayken doğdu.

Enoh, Yered 162 yaşındayken doğdu.

Metuşelah, Enoh 65 yaşındayken doğdu.

Lemek, Metuşelah 187 yaşındayken doğdu.

Noah, Lemek 182 yaşındayken doğdu.

 

İlk On Nesil

 

Yaşadığı Yıllar Kaç Yaşındayken Baba Oldu? Kaç yaşındayken öldü?
1 Adam 0-930 130 930
2 Şet 130-1042 105 912
3 Enoş 235-1140 90 905
4 Kenan 325-1235 70 910
5 Maalalel 395-1290 65 895
6 Yered 410-1422 162 962
7 Enoh 622-987 65 365
8 Metuşelah 687-1656 187 969
9 Lemek 874-1651 182 777
10 Noah 1056-2006 500 950

 

Bu sayıların toplamı 1056 yapmaktadır. Ayrıca Lemek’in 874 yılında doğduğunu görüyoruz. Adam 930 yıl yaşadığı için, Adam öldüğünde Lemek 56 yaşındaydı. Bu nedenle Noah doğmadan önce Adam ölmüştü.

 

Adam’dan Noah’a kadar olan on neslin listesi budur.

 

Uzun Ömürlülük

 

O dönemlerde insanların niçin bu kadar uzun süre yaşadığı sıkça sorulur. Bu kişilerin bin yıla yakın bir süre yaşadıklarını görürüz.

 

Bazı kişiler burada bahsi geçen yılların 365 günden oluşan güneş yılları değil, 29 günden oluşan ay döngüsü olduğunu söyler. Bu fikir açıkça yanlıştır, çünkü; Maalalel’in 62 yaşındayken baba olduğunu, Enoh’un Metuşelah’a 65 yaşındayken baba olduğunu görürüz. Eğer bu “yıllar” ay döngüsü olsaydı, bu kişilerin beş yaşındayken baba olmaları gerekirdi. Ayrıca Noah Peraşası içerisinde, Şelah’ın Ever’e otuz yaşındayken baba olduğunu, Peleg ve Serug’un da otuz yaşındayken baba olduklarını görürüz. Bu yılların [ay döngüleri olup, bu kişilerin] iki buçuk yaşındayken baba olmaları kesinlikle mantıklı değildir.2

 

Bu kişilerin bu kadar küçük yaşta çocuk sahibi olmaları, çok uzun süre yaşamalarından daha mantıklı değildir. Bu varsayımı ortaya koyanlar, Kutsal Yazılar’ı günümüz fizyolojisine uyumlu hale getirmeye çalışmaktadır ve getirdikleri açıklama çözdüğünden daha fazla sorun getirmektedir. Bu ayetleri kelimenin düz anlamıyla anlamak mantıklıdır.

 

Rabbi Moşe Maimonides, bu bireylerin bu kadar uzun süre ömüre sahip olmalarının bir nedeninin yedikleri konusunda son derece dikkatli olmaları olduğunu açıklamaktadır. Et veya hayvan ürünleri yememişler, şarap veya diğer sarhoş yapıcı içkilerden içmemişlerdir. Tüm yiyecekleri tamamen bitkisel ürünlerdi ve tek içecekleri saf suydu. Ayrıca, çok dikkatlice belirlenmiş, tam olarak en uygun miktarda yemek yiyorlardı. [Bu perhize, tüm yaşamları boyunca istisna olmadan uyuyorlardı.] Asla çok fazla yemek yemiyorlardı, çünkü; böyle yapmak insanın bünyesini zayıflatma eğilimine sahiptir.3

 

Uzun ömürlerindeki başka ana etken, cinsel aktivitelerde son derece ölçülü olmalarıydı. Bölüm 6’da bir dereceye kadar bahsettiğimiz gibi, bu da insanın bünyesini zayıflatır ve yaşam süresini düşürür.4

 

[Maimonides’e göre] sadece açıkça adı sayılan bu kişiler bu kadar uzun süre yaşamıştır. Bu kişiler son derece sıkı perhizleri [hem beslenme hem cinsel aktivite yönünden] koruyabilmişler ve bu nedenle çok uzun süre yaşamışlardır. Bu kuşaklardaki diğer kişiler hem cinsel aktiviteye hem de aşırı yemeğe düşkünlük göstermişler, sonuç olarak bugünkü insanlardan daha fazla yaşamamışlardır.5

 

Bu kadar uzun ömrün bir başka nedeni, Tanrı’nın O’nun yüceliğini tanıyacak insanlar ile Dünya’yı doldurmak istemesidir. Yıldızları, gezegenleri ve diğer gizemleri anlayabilmek için çok çalışan bu insanlar, bu kadar uzun ömre sahip olmasaydı, çalışmalarını tamamlayabilmeleri mümkün olmayacaktı. Bu nedenle, her nesilde bin yıla yakın süre yaşayan bir kişi vardı. Yukarıdakileri çalışmak ve bilmek için zamana sahipti.

 

O zamana değin, insanların ondan öğrenebileceği bir kitap yazılmamıştı. İnsanlar her şeyi kendi kendilerine keşfetmek, her konuyu kazıyarak öğrenmek zorundaydı. Bu tür araştırmalar ile ilgilenen kişiler kitaplar yazıp ve öğrendiklerini kayıt altına aldıktan sonra, bu kadar uzun ömre gerek kalmadı, çünkü; her şey yazıya geçirildikten sonra, konular oldukça hızlı öğrenebilirdi.

 

Bazı otoriteler farklı bir yaklaşımda bulunurlar.7 Adam’ın, Tanrı’nın Kendi elinin ürünü olduğunu, günah işlemeseydi ölümsüz olacağını ve sonsuza dek yaşayacağını söylerler. Bu nedenle, Adam’ın bedeni çok güçlüydü, Tanrı tarafından sonsuza dek dayanacak biçimde tasarlanmıştı. Günah işledikten sonra ölümlü olmasına hükmedilmiş olsa da, doğal canlılığı eksilmedi. Tanrı, onun bedenini yaşlanmayacak biçimde tasarlamıştı, Adam’ın tüm soyu da bu özelliği miras almıştı.

 

Noah zamanında, bu uzun ömürlülüğün azaldığını görürüz. Bunun bir nedeni, Büyük Tufan’ın atmosferin yapısında değişiklik meydana getirmesi ve bunun da insanın doğal canlılığını azaltmasıdır. Tufan’dan sonra insanlık besin listesine eti eklemiş, bu da bünyesini zayıflatmıştır. Tüm bu etkenler, insan ömrünün kısalmasına yol açmıştır.

 

[Bu nesillerde bile, insanların ne kadar az cinsel ilişkide bulunursa, o kadar uzun yaşadığını görürüz.] Daha yaşlıyken çocuk sahibi olanlar, daha genç yaşta çocuk sahibi olanlara göre daha uzun yaşamıştır. Örneğin, Adan 130 yaşındayken oğula sahip olmuş ve 930 yıl yaşamış, oğlu Şet ilk oğluna 105 yaşındayken sahip olmuş ve 912 yıl yaşamıştır. Bu genel bir eğilimdi; cinsel ilişkide ne kadar deneyim sahibi olurlarsa, yaşam süreleri o kadar kısa olurdu.

 

Bu nedenle, 162 yaşına gelinceye kadar cinsel ilişkiden uzak duran Yered, 962 yıl yaşadı. Benzer biçimde , ilk oğluna 187 yaşındayken sahip olan Metuşelah, 969 yıl yaşadı. Bu kişiler, cinsel ilişkilerini Adam’dan bile fazla düzene soktular, bu nedenle Adam’dan fazla yaşadılar.

 

Bu kişilerin ilk çocuklarına sahip oldukları yaşı belirterek, Tora bize bir ders öğretir.

 

Noah 500 yaşındayken, üç oğula sahip olur ve Tora bize bu çocukların isimlerini “Şem, Ham ve Yefet” olarak verir. Ancak, burada belirtilen sıra, doğum sıraları ile aynı değildir. Şem, Noah’ın oğulları arasında en yaşlısı olmamasına rağmen, birkaç neden yüzünden burada ilk sırada belirtilir. Birincisi Şem, bu iç kişinin içinde en doğru olanıdır ve o da sünnetli olarak doğmuştu. Başka bir nedeni de Avraam’ın atası oluşudur. Ayrıca kendi zamanında Koen Gadol olarak görev yapmış ve Kutsal Tapınak’ın onun sınırları içinde yapılması kararlaştırılmıştı. Ayrıca Tanrı, Babil Kulesi’ni inşa eden kişileri cezalandırmayı Şem nedeniyle 340 yıl ertelemişti.8

 

Şem hakkındaki tüm bunların doğru olması nedeniyle, üç kardeş içerisinde en genci olmasına rağmen Şem’den ilk olarak bahsedilir.

 

Başka bir görüşe göre, [Yefet en yaşlı kardeşti,] Şem ikinci ve Ham da en gençleriydi.9

 

Yine başka bir görüşe göre Şem ve Yefet ikizlerdi.10

 

Burada bahsedilen diğer bireyler yaklaşık olarak yüz yaşındayken çocuk sahibi olurken, Noah beşyüz yaşına dek çocuk sahibi olmamıştır. Noah’ın çocuk sahibi olmadan bu kadar uzun süre geçmesi gerekliğinin sebebi, önceki kuşakların son derece kötü olması ve Büyük Tufan ile yok olmalarının kararlaştırılmasıydı. Bu nedenle Tanrı, Noah’ın çocuk sahibi olmasını önlemişti ki Noah onlar nedeniyle ıstırap çekmesin.11

 

Bu çocuklar iyi ve kötü olsalar da bu yararınadır. Eğer doğru olsalar ve çoğalsalardı, Noah onları taşıması için birçok gemi yapmak zorunda kalacaktı. Dörtyüz yıl boyunca soylarından çok sayıda kişi üreyecekti. Diğer yandan, eğer soylarından bu kişiler kötü olsalardı, Noah onların Tufan’da öldüklerini görmekten büyük ıstırap duyacaktı.

 

Bu nedenle, Büyük Tufan gerçekleştiğinde [Noah’ın en yaşlı oğlu] Yefet, yüz yaşından daha gençti. İlk çocuğu doğduğunda Noah beşyüz yaşındaydı ve görecek olduğumuz gibi, Büyük Tufan gerçekleştiğinde Noah altıyüz yaşındaydı (bakınız Yaratılış 7:6). En büyük oğlu bu nedenle doksandokuz yaşındaydı.

 

Noah’ın çocukları yüz yaşından genç oldukları için, Tufan’da ölmesine hükmedilenler arasına dahil edilmediler.

 

Tora verilmeden önce, bir kişi yüz yaşına gelmeden önce [bu dünyada] cezalandırılamazdı. Tora verildikten sonra bu yaş yirmiye düşürüldü.

 

Bu kural, Adam’ın işlemiş olduğu günahtan dolayı yaratılmış olduğu günde cezalandırılması ile çelişmez. O zamanlarda, insanlar çok uzun süre yaşadığı için çok yavaş olgunlaşıyorlardı ve yüz yaşına geldiklerinde bugün onbeş veya onaltı yaşındaki bir gencin düşünce yapısına erişiyorlardı. Bu nedenle, yüz yaşına gelene dek cezalandırılmıyorlardı. Ama Adam, Tanrı’nın Kendi eliyle yaratıldığı için, biçimlendirildiğinde olgunlaşmış bir zekaya sahipti. Ayrıca, Adam’ın cezalandırılmasının nedeni, Adam’ın bizzat Tanrı’nın buyruğunu duymuş olmasıdır.12

 

NOTLAR:

  1. Bahya, sayfa 17. Bu basımda yazım hatası vardır.
  2. Ayrıca bak Tikuney Zohar 137b, Şalşelet HaKabbalah.
  3. More Nevuhim 2:47. [Ayrıca bak Josephus, Antiquities 1:3:9.]
  4. [Karşılaştır. Şabat 152a.]
  5. More Nevuhim, aynı yerde.[bakınız Ralbag; Kuzari 1:95 (59b).]
  6. [Josephus,] Şalşelet HaKabbalah, aynı yerde.[Bereşit Rabba 10:4, 26:5].
  7. Ramban Yaratılış 5:4 üzerine. [Karşılaştır. Radak Yeşaya 65:20.]
  8. Bereşit Rabba.
  9. Ramban.
  10. Yalkut David.
  11. Bereşit Rabba; Raşi.
  12. Yafeh Toar.