Kayin Tanrı’nın huzurundan ayrıldı. Eden’in doğusundaki Nod ülkesinde yerleşti.
Bu, bize tüm bunlardan sonra bile Kayin’in tövbe etmediğini öğretir. Günahını arkada bırakır gibi “ayrıldı”. Tanrı onunla konuşmasını bitirdikten sonra, nereye isterse oraya gidebileceğini sandı ve çok mutlu ve memnun hissetti.32
Sonra Nod (נוֹד) [gezginlik anlamına gelen] ülkesine gitti. Burası Eden’in doğusundaydı ve Adam’ın Bahçe’den çıkarıldığında gittiği yerdi. Aynısı daha sonraki kazara cinayet işleyenler için de geçerlidir. Sürgün cezasını çekmeliler ve Kutsal Topraklar’ın doğusundaki sığınabilecekleri şehirlerde kalmalılardır (Bakınız Çölde Sayım 35:11, Yasa’nın Tekrarı 4:41).
Kayin, Adam ile karşılaştığında Adam ona sordu, “Yargılanmanın sonucu ne oldu?” Kayin yanıtladı, “Tövbe ettim ve Tanrı benim cezamı azalttı.” Adam kendine vurarak, “Tövbenin gücü ne kadar büyük! Ve ben bunu asla bilmiyordum!” dedi.
Adam o zaman Şabat Günü Mezmuru’nu (Mezmur 92) yazdı, çünkü bu tövbeden bahseden bir şarkıdır. Mezmur şu sözlerle başlar, “Tanrı’ya itirafta bulunmak iyidir” (ט֗וֹב לְהֹד֥וֹת לַֽי). Bu sıklıkla, “Tanrı’ya şükretmek iyidir” olarak tercüme edilse de, bu doğru anlam değildir. Böyle bir ifade önemsiz olurdu; eğer Tanrı’ya sükretmezsek kime şükredeceğiz? Açıktır ki, bizim için yapmış olduğu tüm mucizeler için Tanrı’ya teşekkür etme yükümlülüğümüz vardır. Bu mezmur Tanrı’nın huzurunda itirafta bulunmaktan bahsetmektedir.33
Tövbe etmenin başlıca unsuru Tanrı’nın huzurunda her günahı itiraf etmektir. Dua kitaplarında yer aldığı gibi alfabetik olarak günahları itiraf etmek yeterli değildir, “Suçluyuz, aldattık, hırsızlık yaptık” (אָשַמנוּ, בָּגַדְנוּ, גָזֵלְנוּ). Bunun yerine bir kişi günahlarını belirli biçimde itiraf etmelidir. Örneğin, sabah duası için geç kalkmışsa, şöyle demelidir, “Hata ettim, günah işledim. Doğru zamanda dua etmeyi ihmal ettim. Şema’yı zamanında söylemedim.”34
Bu şekilde, bir kişi her günahını Tanrı’nın huzurunda, tam olarak niteliğini belirterek itiraf etmelidir. Bu, kimsenin duymayacağı şekilde sessizce söylenmelidir. [Böyle bir itirafın söylenmesi gereken en uygun zaman, kötü davranışın hemen sonrasıdır. Sefaradlar, itiraf yakarışlarını sabah ve öğleden sonra dualarında Amida’dan sonra duayı tamamlamadan önce söyler. (Çeviren)]
NOTLAR:
- Bereşit Rabba.
- Karşılaştır.Yafeh Toar.
- Orah Hayim 606.