Avraam “Yemin edeceğim” dedi.
[Avraam, “ben” anlamındaki daha yaygın ani kelimesi yerine nadir kullanılan anokhi kelimesini kullandı. Şöyle dedi: “Tanrı’nın adıyla yemin edeceğim. Bir gün ‘Ben (Anokhi) Tanrınız Rabbinizim’ (Şemot/Çıkış 20:2) diyecek O’nun adına yemin edeceğim.”]5
Avimeleh, Avraam’dan çocuklarına ve torunlarına zarar vermemeye yemin etmesini istediğinde, Avraam onun aynı zamanda kendi soyundan geleceklerin de bu yemine sadık kalmalarını istediğini varsaydı. Bu yüzden şöyle dedi: “Yemin edeceğim. Bu yemin benim kendim için verdiğim bir yemindir, ama henüz doğmamış olan soyuma ait değildir. Günün birinde benim soyumla senin soyun arasında bir anlaşmazlık olursa, bunun bu yemini bozmak olduğunu sanma. Bir yemin sadece şu an yaşayanları bağlar; henüz dünyaya gelmemiş olanları bağlamaz.”6
Aslında Avraam, Avimeleh’e ait bir toprakta yerleşmemişti. Yine de, Avimeleh’in ona istediği yerde yaşama izni vermesi büyük bir iyilik olarak görüldü. Avraam bu nedenle onun isteğini kabul etti.7