[Tufan böylece] Toprak üzerindeki tüm varlığı tamamen sildi – insandan çiftlik hayvanına, kara hayvanlarından gökyüzünün kuşlarına kadar [hepsi] yeryüzünden tamamen silindiler. Sadece Noah ve gemide onunla birlikte bulunanlar kaldı. Sular yeryüzü üzerinde 150 gün boyunca kabardı.
Burası Tufan’ın zaman dizinini gözden geçirmek iyi bir zamandır. Daha önce belirtildiği gibi, yağmur 17 Heşvan’da (27 Ekim) başlamış ve 28 Kislev’e (8 Aralık) kadar gündüz ve gece yağmıştı. Bu süre boyunca, sular yer altından da çıkmıştı. Kırk tam gün sonra, yağmur durdu ama “derinliklerin tüm kaynakları” ve “göklerin pencereleri” açık kaldı. Bu süre boyunca, yeryüzü sular ile kaplandı ve İyar ayının sonuna dek 150 gün boyunca kuvvetli akıntılar ile dalgalandı. Tüm bu zaman boyunca, suların hırçınlığı bir an bile durmadı.82
Sivan ayının birinci günü (7 Mayıs), Tanrı güçlü bir rüzgarın esmesini emretti ve bu rüzgar, suyun toprak seviyesine kadar içine işleyerek gökyüzünden düşen tüm suyun kurumasını sağladı. Aynı zamanda, yeraltı suları da asıl yerlerine döndü. “Büyük derinliklerin tüm kaynakları” ve “göklerin pencereleri” kapandı.83
Sular her gün bir buçuk el genişliği kadar geri çekilmeye başladı. Bu hızla, her dört günde bir kübit geri çekildi, çünkü; bir kübit altı el genişliği uzunluktadır.84
17 Sivan günü (23 Mayıs), gemi Ararat dağlarına oturdu. Dağların zirvesi Av ayının ilk günü (5 Haziran) görünene dek sular çekilmeye devam etti.
Bu, daha önce geminin çektiği suyun derinliğinin 11 kübit olduğu yönündeki ifademizi doğrulamaktadır. Suyun derinliği, en yüksek dağların 15 kübit üzerindeydi. Sular, 1 Sivan’da çekilmeye başladığına göre, 17 Sivan’da dört kübit derinliğinde geri çekilmişti. [Bu 16 günlük süre içerisinde, her gün bir kübitin dörtte biri kadar geri çekilmişti.] 17 Sivan günü, gemi en yüksek dağın zirvesine oturduğunda, suyun derinliği onbir kübitti. Bu, geminin çektiği suyun derinliğinin onbir kübit olduğunu gösterir.85
Bu da bir mucizeyi içeriyordu. Gemi 30 kübit yüksekliğindeydi ve çok fazla yüklüydü. Bu nedenle suda bu kadar yükselmesi çok hayret vericidir.86
Noah da tufanda ıstırap çekmiştir. İki hata yapmış olduğu için, iki cezayı haketmişti.
İlk cezası sağlığının bozulmasıydı. Hayvanlar ile ilgilenmek, herbirini uygun biçimde beslemek ve kafeslerini temizlemek için gece gündüz çalışmıştı.87
Bazı kişiler, Noah’ın kendisinin vahşi hayvanlar ile ilgilendiğini, Şem’in evcil hayvanlar, Ham’ın kuşlar ve Yefet’in sürüngenler ile ilgilendiğini söyler. Diğer yaratıkların ilgilenilmesi işi tümü tarafından paylaşıldı.88 Oniki ay boyunca, vahşi hayvanlar ve yılanlar ile kalmak zorunda kaldılar.
Mantıken, aslan gibi etobur hayvanların gemide ne yediği sorulabilir. Ancak, hiç et yoksa, etoburlar bile özel hazırlanmış bitkisel yiyecekler yemeğe sevk edilebilir.89 Bunun yanında, etoburları daha az vahşi yapacak vejeteryan olmaları için gökten bir hüküm vardı.90
Başka bir görüşe göre, etobur hayvanlar Tanrı’nın bu amaçla hazırlamış olduğu özel bir ışıma ile beslenmişlerdi.
Talmud, Avraam’ın hizmetkarı Eliezer’in Noah’ın oğlu Şem ile karşılaşıp, ona gemiyi sorduğunu aktarır. Şem, “Çok çok zordu. Bazı hayvanlar sadece gündüz, bazıları gece yarısında besleniyordu. Gemi’deki oniki ay boyunca gözlerimizi kapatamadık” diye cevapladı.
“Babam, gemideki bir hayvanı beslemeyi bilmiyordu. Bir gün bir narı keserken, içinden bir kurt düştü. Hayvan aç halde onu kapınca, ondan sonra onu nasıl besleyeceğini öğrendi. Islak buğday kepeğini bir kenara bırakıyor ve kurtlanmasını bekliyorduk, sonra hayvanı bu kurtlarla besliyorduk.
Her şeyden çok etobur hayvanlar bize zorluk çıkardı. Gemi’deki diğer hayvanları yiyemeyecekleri için, et temin etmek mümkün değildi. Böylece Tanrı bir tür ışıma yarattı ve bu onları besledi ve sakinleştirdi.
Gemi’de Hul (חוּל) adında bir kuş vardı (anka kuşu, bakınız: Iyov 29:18). Babam onu bir köşede saklanırken gördü ve ona niçin yiyecek aramadığını sordu. Kuş şöyle cevapladı ‘Ne kadar çok çalıştığını görüyorum. Seni rahatsız etmek istemiyorum.’ Babam onu kutsadı: ‘Hiç ölümü tatma.’”91
Bu nedenle Noah’ın sağlığı bozuldu, çünkü; bir an bile dinlenmemişti.
Sağlığına zarar veren başka bir etken, ıslak ortamda bulunması ve nemden rahatsız olmasıydı.92 Gemi’nin bir sauna kadar sıcak olması gerektiği, çünkü; çevresindeki suların kaynar derecede sıcak olduğu belirtilerek buna itiraz edilebilir. Daha önce geminin yakınındaki suyun serin olduğunu yazmış olsak da, ki bu Tanrı’nun lütfu sonucu bir mucizeydi; Noah’ın üşütmesine ve hasta olmasına nasıl sebep olmuştu?
Su, tufanın sadece ilk kırk günü boyunca sıcaktı. Daha sonra soğumuştu. Noah, geminin içerisinde oniki ay kalmış olduğu için, rutubet onun direncini zayıflatmıştı.
Noah’ın ikinci cezası, çalışmasının, hayvanları beslemesinin ve onlarla ilgilenmesinin doğrudan sonucuydu. Bir gün, bir aslanı geç besliyordu; yiyeceğini getirdiğinde, onun ayağını ısırdı ve onu kalıcı biçimde sakatladı.93
Bu aynı zamanda Tanrı’nın buyruğunu ihlal etmesinin de bir sonucuydu. Tanrı, Noah’a “Yanına yenilir türdeki her yiyecekten al ve kendine depola. [Bunlar] Hem sana, hem de onlara [hayvanlara] yiyecek olacaktır” (Yaratılış 6:21) buyurmuştu. Bu, Noah’ın her hayvanı uygun zamanda beslemesi buyruğuna da işaret ediyordu. Bir gün geç kaldığı için de cezayı haketmişti.94
Eğer bir kişi, kuş veya diğer hayvanları evinde evcil hayvan olarak beslerse, onları beslemeden önce kendisinin yemek yemesinin yasak olduğunu anlaması önemlidir.Tora bu nedenle, “Tarlana hayvanların için ot vereceğim; yiyeceksin ve doyacaksın” (Yasa’nın Tekrarı 11:15) demektedir. Bu ayetteki sıralama, bir kişinin kendisi yemek yemeden önce hayvanları ile ilgilenmesi gerektiğine işaret etmektedir.95
Noah’ın cezaları şu ayette ima edilir, “Sadece Noah kaldı.” [“Sadece” kelimesi olarak tercüme edilen İbranice Ak (אך) kelimesidir ve bu kelimenin daima bir kaybı işaret ettiğini söyleyen bir gelenek vardır.] Bu Noah’ın sağlığının bozulduğuna işaret eder. Gemi’deki ağır çalışması, bununla birlikte, onun günahlarını telafi etmiştir.96
NOTLAR:
- Raşi; Ramban. Karşılaştır. Akedat Yitshak 43; Abarbanel, sayfa 44.
- Yalkut Reuveni.
- Raşi.
- Bereşit Rabba 33; Raşi.
- Ramban; Yafeh Toar, sayfa 210.
- Bereşit Rabba.
- Yalkut Reuveni.
- İbn Ezra.
- Abarbanel.
- Sanhedrin, Bölüm 10 (108b).
- Sefer HaYaşar; Bereşit Rabba; Yafeh Toar.
- Tanhuma; Zohar 1:69.
- Trani’li Rabbi Yosef (Maharimat).
- Berahot 40; Orah Hayim 167.
- Mizrahi.