Tanrı “Yeryüzü bitki yeşertsin. Yeryüzü üzerinde, tohum üreten otlar ve kendi türüne göre tohum içeren meyveler üreten meyve ağaçları olsun” dedi ve öyle oldu.
Tanrı yeryüzüne, var olan tüm farklı bitki türlerini yeşertmesi buyruğunu verdi. Her bitkinin kendi türünü çoğaltmasını ve ekilmek üzere tohumlar içermesini emretti. Daha sonra yeryüzüne, meyvesi ile aynı tadı olan gövdeye sahip meyve veren ağaçlar yetiştirmesini buyurdu. Bu meyvenin yeni ağaçlar için ekilecek tohumlara sahip olması gereklidir. Her çeşit ağaç, diğer türlerden uzakta yalnız büyür, şeftali ağacı, elma ağacının yakınında büyümez.
Her bitki ve ağacın, Sukot bayramında alınan dört tür; ağaç kavunu (etrog), hurma, mersin ağacı, söğüt hariç, ona büyümesini ve olgunlaşmasını söyleyen bir koruyucu meleği vardır.24 Tanrı’nın Kendisi bunları gözetir, açıklayacak olduğumuz gibi; Sukot’ta bunlar üzerine beraha söylememizin bir nedeni budur.
Tüm bitkiler, Tanrı tarafından belirlenmiş biçimde yaratılmıştır. Bugün meyvesiz olan ağaçlar da Tanrı’nın buyruğunu yerine getirmek için başlangıçta meyveliydi.25
Başka bir görüşe göre, başlangıçtaki ağaçlar ile bugünkü ağaçlar arasında fark yoktur.26 Hala aynı meyveye sahiptirler. Bazı meyveler yenir, bazıları ise yenemez, ancak; yenemez olanlar bile bazen ilaç ve kimyasal üretiminde kullanılabilirler.
NOTLAR:
- Magen Avraham 689:11
- Hagiga , Bölüm 1.
- Adı geçen eserde.12b