[Tanrı] Ona “Benim için üç düve, üç keçi, üç koç, bir kumru ve bir güvercin yavrusu al” dedi. [Avram] Tüm bunları aldı; ortalarından ikiye ayırdı ve her yarımı diğerinin karşısına yerleştirdi. Kuşları ise ayırmadı.
Tüm Kenaan ülkesinin Avram’a ait olacağı konusunda güvence vermek için, Tanrı ona bir işaret verdi. Bu işaret “Parçalar arası antlaşmadır” (Berit ben ABetarim).
[Eski dönemlerde] iki insan bir anlaşma yaptığında, bir hayvanı ikiye böler ve aralarında yürürlerdi. Bu, iki tarafın da anlaşma şartlarına uyacağının bir sembolüydü.40
Bu davranışın sembolizması iki tarafın bir yürek ve bir ruh olmasını göstermektir. [Nasıl ki hayvanın her iki parçası gerçekte bir bireyindir,] bu iki kişi de tek ruha sahip iki bedendir. [Nasıl ki bir hayvanı öldürmeden onu ikiye ayırmak mümkün değildir,] bu iki kişi de ancak ölümle ayrılabilir.41
Bazıları böyle bir anlaşmanın yemin veya bedduaya benzediğini söyler. İki taraf, anlaşmayı ihlal etmeleri halinde, bedenlerinin bu hayvan gibi ikiye ayrılmasını kabul eder.42
Tanrı, Avram’dan üç düve, üç keçi, üç koç getirmesini ister. [Bu, İbranice meşulaş kelimesinin “üçlü, üçer” anlamına geldiği biçiminde çevrilmesidir. Tanrı, Avram’a “Bana bir düve üçlüsü, bir keçi üçlüsü, bir koç üçlüsü getir” demişti. Başka bir açıklamaya göre, meşulaş kelimesi, “üç yaşında” anlamındadır.] Bu nedenle, tüm hayvanların üç yaşında olması gerekliydi.
Bunların yanında, Avram’dan bir kumru ve bir güvercin yavrusu alması istendi.
Tanrı sonra ona memeli hayvanlardan üç tür almasını, her birini ortadan ikiye ayırmasını ve her yarımı diğerinin karşısına yerleştirmesini söyledi. Kuşlar ise ayrılmadı, canlı tutuldu ve kuşlar karşılıklı olarak yerleştirildi.
NOTLAR:
40. Raşi.
41. Ikkarim; Ralbag.
42. Bahya.